Τον φάκελο της Ζακύνθου ανοίγει εκ νέου η Επιτροπή της Σύμβασης της Βέρνης. Αιτία, η κατάσταση που επικρατεί στον κόλπο του Λαγανά στην Ελλάδα, και την οποία οι ελληνικές αρχές δείχνουν να αδυνατούν να ελέγξουν αποφασιστικά. Το θέμα έφερε στη Σύμβαση η οργάνωση Medasset, που σε συνεργασία με τον σύλλογο ΑΡΧΕΛΩΝ και το WWF πραγματοποιούν προγράμματα για την καρέτα καρέτα στο νησί.
Η 40ή μόνιμη Επιτροπή της Σύμβασης της Βέρνης, οι εργασίες της οποίας έλαβαν χώρα στις αρχές Δεκεμβρίου, αποφάσισε μετά 21 χρόνια να απευθύνει και πάλι συστάσεις στη χώρα μας για την υπόθεση της Ζακύνθου. Η Σύμβαση της Βέρνης είναι ένα διεθνές δεσμευτικό νομικό πλαίσιο για την προστασία της άγριας χλωρίδας και πανίδας, στο οποίο η Ελλάδα εντάχθηκε το 1983. «Ο κόλπος του Λαγανά στη Ζάκυνθο αποτελεί τη δεύτερη σημαντικότερη περιοχή ωοτοκίας των θαλασσίων χελωνών καρέτα καρέτα στην Ελλάδα, αλλά και στη Μεσόγειο. Παρ’ όλα αυτά, κάθε χρόνο καταγράφονται σημαντικές απειλές και πιέσεις για τις χελώνες που φωλεοποιούν στη Ζάκυνθο από το Medasset σε συνεργασία με τον ΑΡΧΕΛΩΝ και το WWF Ελλάς, όπως παράνομες κατασκευές κατά μήκος των παραλιών ωοτοκίας, ανεμπόδιστη κυκλοφορία οχημάτων, έλλειψη διαχείρισης επίπλων στις παραλίες ωοτοκίας, παράκτια αλιεία και φωτορρύπανση», αναφέρει η χθεσινή ανακοίνωση της Medasset.
«Ετσι, έπειτα από 21 χρόνια, εξετάζοντας την αναφορά του Medasset για τις σημαντικές ελλείψεις στην προστασία του κόλπου του Λαγανά, η Σύμβαση της Βέρνης ανοίγει και πάλι την υπόθεση. Αξίζει να σημειώσουμε πως το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν υπέβαλε φέτος αναφορά για τα μέτρα προστασίας της περιοχής. Το άνοιγμα της υπόθεσης του κόλπου του Λαγανά σημαίνει επιπλέον πίεση από τη Σύμβαση της Βέρνης προς τις αρμόδιες αρχές της χώρας για συμμόρφωση με τις συστάσεις, ενώ προσβλέπουμε και σε περαιτέρω ενέργειες».
Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είχε καταδικαστεί το 2002 από το Ευρωδικαστήριο για την αποτυχία της να προστατεύσει την περιοχή ωοτοκίας τής καρέτα καρέτα στη Ζάκυνθο. Ως απάντηση η Ελλάδα ίδρυσε φορέα διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής και θέσπισε το πρώτο εθνικό θαλάσσιο πάρκο στη χώρα μας. Ωστόσο, τα μέσα του φορέα διαχείρισης είναι λιγοστά σε σχέση με τις πιέσεις που δέχεται από τον τουρισμό (υπό κανονικές συνθήκες) το νησί.