Μια αθόρυβη αλλά ενδεικτική μεταβολή λαμβάνει χώρα στα νερά των ωκεανών του πλανήτη, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη: τα χρώματά τους αλλάζουν λόγω της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης.
Η τάση αυτή –με τα νερά κοντά στους πόλους να γίνονται εντονότερα πράσινα και εκείνα κοντά στον ισημερινό να παίρνουν βαθύτερη μπλε απόχρωση– σχετίζεται με την αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών και ενδέχεται, εάν συνεχιστεί, να έχει σημαντικές επιπτώσεις τόσο στα οικοσυστήματα όσο και στην ανθρώπινη δραστηριότητα.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, βασισμένη σε δορυφορικά δεδομένα από όργανο της NASA που σαρώνει τη Γη κάθε δύο ημέρες, καταγράφοντας το φάσμα του φωτός στα επιφανειακά στρώματα των ωκεανών. Οι επιστήμονες ανέλυσαν τις μετρήσεις που συλλέχθηκαν μεταξύ 2003 και 2022, εστιάζοντας στον εντοπισμό χλωροφύλλης –της πράσινης χρωστικής που παράγει το φυτοπλαγκτόν.
«Η θέρμανση των υδάτων προκαλεί αλλαγή στα χρώματα του ωκεανού», δήλωσε ο Haipeng Zhao, μεταδιδακτορικός ερευνητής και κύριος συγγραφέας της μελέτης, στο ABC News. Όπως εξήγησε, αυτή η μεταβολή αποτυπώνει τις διαφοροποιήσεις στη συγκέντρωση του φυτοπλαγκτού, ενός φωτοσυνθετικού θαλάσσιου οργανισμού που βρίσκεται στη βάση της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας.
«Ως φύκια, το φυτοπλαγκτόν διαθέτει φωτοσυνθετικές χρωστικές, οι οποίες αντανακλούν το πράσινο φως και κάνουν τα νερά να φαίνονται πράσινα», σημείωσε η Susan Lozier, κοσμήτορας του Κολεγίου Επιστημών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Τζόρτζια και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Όπου απουσιάζει το φυτοπλαγκτόν, το νερό φαίνεται μπλε».
Η γεωγραφική κατανομή των αλλαγών αποτυπώνει μια διπλή τάση: τα υποτροπικά γεωγραφικά πλάτη χάνουν χλωροφύλλη, ενώ οι πολικές ζώνες -ιδίως στο βόρειο ημισφαίριο- πρασινίζουν. Σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Πανεπιστημίου Duke, «οι πράσινες περιοχές έγιναν πιο πράσινες και οι μπλε περιοχές έγιναν ακόμη πιο μπλε».
Οι ερευνητές υιοθέτησαν εργαλεία από την οικονομική θεωρία της ανισότητας για να κατανοήσουν την κατανομή της χλωροφύλλης στον ωκεανό. «Δανειστήκαμε έννοιες από την οικονομία που ονομάζονται καμπύλη Lorenz και δείκτης Gini, οι οποίες μαζί δείχνουν πώς κατανέμεται ο πλούτος σε μια κοινωνία», εξήγησε ο Nicolas Cassar, επικεφαλής καθηγητής στο Nicholas School of the Environment του Duke. «Σκεφτήκαμε να τις εφαρμόσουμε για να δούμε αν το ποσοστό του ωκεανού που περιέχει την περισσότερη χλωροφύλλη έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου».
Στο πλαίσιο της ανάλυσης, εξετάστηκαν παράγοντες όπως η θερμοκρασία της θαλάσσιας επιφάνειας, η ένταση των ανέμων, η διαθεσιμότητα φωτός και το βάθος των μικτών στρωμάτων. Από όλες τις μεταβλητές, μόνο η θέρμανση των υδάτων φάνηκε να σχετίζεται σταθερά με τις μεταβολές στη συγκέντρωση της χλωροφύλλης. Ωστόσο, οι συγγραφείς της μελέτης υπογράμμισαν ότι η περιορισμένη διάρκεια των παρατηρήσεων δεν επιτρέπει την οριστική σύνδεση των αλλαγών με την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.
