Η ιστορία του Κωστή ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο περίπου, πολύ πιο πριν αποφασίσουμε να του δώσουμε το όνομα που του δώσαμε, όταν ήταν ακόμη το ένα και μοναδικό αυγό στη φωλιά.
Τον περασμένο Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια της χειμερινής απογραφής των Γυπών της Κύπρου, επιβεβαιώσαμε την ύπαρξη δύο ενεργών φωλιών στους απόμερους και δύσβατους γκρεμούς της ημιορεινής Πάφου. Το γεγονός ότι δύο ζευγάρια Γυπών φώλιαζαν φέτος ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, ειδικά επειδή το είδος βρίσκεται στα πρόθυρα εξαφάνισης στην Κύπρο. Έτσι, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ζωή με τους Γύπες» ξεκινήσαμε να παρακολουθούμε τακτικά τις δύο φωλιές, για να βεβαιωνόμαστε ότι οι νεοσσοί μεγάλωναν καλά και ότι θα πέταγαν με επιτυχία όταν θα έφτανε η στιγμή.
Η αναπαραγωγική δραστηριότητα ενός ζευγαριού Γυπών μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 10 μήνες, ξεκινώντας από την αναζήτηση τοποθεσίας για φώλιασμα τον Νοέμβρη – Δεκέμβρη μέχρι τη στιγμή που θα πετάξει το μικρό μέσα στον Αύγουστο – Σεπτέμβρη. Οι νεοσσοί εκκολάπτονται μέσα στον Μάρτη ή Απρίλη μετά από περίπου 8 εβδομάδες επώασης. Από την ημέρα της εκκόλαψης, ο νεοσσός παραμένει για περίπου 18 εβδομάδες στη φωλιά. Καθώς πλησιάζει η ημέρα της πρώτης του πτήσης, ο νεοσσός κάνει τεντώματα και χτυπά τις φτερούγες του για εξάσκηση, και όσο μεγαλώνει, οι γονείς το επισκέπτονται όλο και πιο αραιά στη φωλιά. Κατά το διάστημα αυτό, οι γονείς προσπαθούν να παρέχουν κατά μέσο όρο 600 γραμμάρια τροφής την ημέρα, τόσο όσο χρειάζεται ένας νεοσσός Γύπας για να μεγαλώσει. Ακόμα και μετά που θα πετάξει, οι γονείς για κάποιο διάστημα συνεχίζουν να το φροντίζουν και να του παρέχουν τροφή.
Η παρακολούθηση των φωλιών ήταν μια συναρπαστική εμπειρία, και το να βλέπουμε τους δύο νεοσσούς να μεταμορφώνονται σταδιακά από μικρές χνουδωτές άσπρες «μπάλες» σε μεγαλεπήβολα αρπακτικά ήταν πραγματικό προνόμιο. Όσο πλησίαζε ο καιρός της πρώτης τους πτήσης, η ανυπομονησία μας μεγάλωνε και η παρακολούθηση των φωλιών γινόταν όλο και πιο τακτική. Η πρώτη πτήση ήταν θέμα ημερών ή και ωρών άλλωστε. Ο πρώτος νεοσσός, αυτός που θα ονομάζαμε λίγους μήνες αργότερα Κωστή, πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση στις αρχές Αυγούστου, και ο δεύτερος, στις αρχές Οκτωβρίου. Ήταν φανταστικά νέα, καθώς έτσι επιβεβαιώθηκε και η επιτυχία της αναπαραγωγικής δραστηριότητας των δύο ζευγαριών. Υπήρχε όμως μαζί και μια γλυκόπικρη αίσθηση, κυρίως στην σκέψη ότι τα δύο μικρά ήταν τώρα «μόνα» τους και ότι η δουλειά μας όσον αφορούσε την παρακολούθηση των φωλιών είχε τελειώσει. Ή έτσι πιστεύαμε τουλάχιστον.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, τα πρώτα νέα έφτασαν στ’ αυτιά μας και, προς επιβεβαίωση της αγγλικής ρήσης “no news is good news” (όταν δεν έχεις νέα είναι καλό πράγμα), τα νέα πράγματι δεν ήταν καλά. Ο πρώτος Γύπας, αυτός που πέταξε από τη φωλιά στις αρχές Αυγούστου, βρέθηκε μερικά χιλιόμετρα μακριά από τη φωλιά του καθηλωμένος και εξαντλημένος. Το πουλί βρήκε ένας λειτουργός των Υγειονομικών Υπηρεσιών ο οποίος έτυχε να βρίσκεται στην περιοχή και ο οποίος ενημέρωσε άμεσα την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας (ΥΘΠ). Η ΥΘΠ έσπευσε άμεσα για τη διάσωση του πουλιού, μεταφέροντας το πρώτα για εξέταση και παροχή πρώτων βοηθειών σε εξειδικευμένο κτηνίατρο και στη συνέχεια στο Κέντρο Περίθαλψης και Αποκατάστασης της Άγριας Πανίδας της ΥΘΠ. Οι πρώτες μέρες ήταν κρίσιμες, αφού το πουλί ήταν πολύ αδύναμο και με βάρος πολύ χαμηλότερο του κανονικού. Χάρη στην απαραίτητη φροντίδα που λάμβανε καθημερινά στο Κέντρο Περίθαλψης, μέρα με τη μέρα η κατάσταση του ξεκίνησε να βελτιώνεται, προς ανακούφιση όλων. Ένα μήνα αργότερα, αφού ανάρρωσε πλήρως, μεταφέρθηκε στην επαρχία Λεμεσού για να εγκλιματιστεί σε ειδικό κλωβό, προτού απελευθερωθεί πίσω στη φύση. Αν και δεν ξέρουμε με σιγουριά τους λόγους που βρέθηκε καθηλωμένο και αδύναμο, η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι το πουλί είναι νεαρό και άρα ακόμη άπειρο.
Την ημέρα της απελευθέρωσής του, ο νεαρός Γύπας δακτυλιώθηκε και έγινε επισήμως γνωστός ως «CAT» από τον κωδικό του πλαστικού δακτυλιδιού που τοποθετήθηκε στο πόδι του. Όμως, ένας τέτοιος κωδικός δεν θα ήταν αρκετός για να «πει» την περιπετειώδη ιστορία του πουλιού. Έτσι, εκείνη την ημέρα, εκτός από την ελευθερία του, ο νεαρός μας Γύπας πήρε και το όνομα «Κωστής», ως ένδειξη εκτίμησης στον κτηνίατρο Κωνσταντίνο Αντωνίου που του παρείχε την απαραίτητη περίθαλψη. Κατά την απελευθέρωση, παρακολουθήσαμε τον Κωστή να κυριαρχεί και πάλι τους ουρανούς, μόνο που αυτή τη φορά χωρίς εκείνη τη γλυκόπικρη αίσθηση, γιατί γνωρίζαμε ότι ο Κωστής δεν είναι «μόνος» του. Έχει ολόκληρη την ομάδα του προγράμματος «Ζωή με τους Γύπες» να τον παρακολουθεί στενά χάρη στον πομπό GPS που τώρα φέρει στην πλάτη του.
Οι προκλήσεις που πρέπει να ξεπεράσει ο Κωστής δεν είναι λίγες ούτε ασήμαντες. Το μεγάλωμα από τους γονείς του και η πρώτη πτήση από τη φωλιά ήταν μόνο η αρχή. Ο Κωστής πρέπει τώρα να ενταχθεί στον υπόλοιπο πληθυσμό, να βρει τροφή, και προπάντων να μένει ασφαλής από τις διάφορες απειλές που καραδοκούν, κυρίως τα δηλητηριασμένα δολώματα, τους πυροβολισμούς, τις προσκρούσεις σε ανεμογεννήτριες και εναέρια ηλεκτρικά καλώδια. Η ομάδα του προγράμματος «Ζωή με τους Γύπες» εργάζεται ακατάπαυστα για την αντιμετώπιση όλων αυτών των απειλών έτσι ώστε να διασφαλίσει ένα ασφαλέστερο μέλλον τόσο για τον Κωστή και όσο και για τους υπόλοιπους Γύπες της Κύπρου. Μάθετε περισσότερα για το πρόγραμμα στο lifewithvultures.eu