Πάνω από το μισό της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων θα κινδυνεύσει τα επόμενα 25 χρόνια λόγω της λειψυδρίας, εκτός εάν ληφθούν επείγοντα μέτρα για τη διατήρηση των υδάτινων πόρων και τον τερματισμό της καταστροφής των οικοσυστημάτων από τα οποία εξαρτάται το γλυκό μας νερό, προειδοποίησαν οι ειδικοί σε μια σημαντική ανασκόπηση.
Ο μισός πληθυσμός της γης αντιμετωπίζει ήδη λειψυδρία και ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί καθώς επιδεινώνεται η κλιματική κρίση, σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.
Η ζήτηση για γλυκό νερό θα ξεπεράσει την προσφορά κατά 40% μέχρι το τέλος της δεκαετίας, επειδή τα συστήματα ύδρευσης στον κόσμο υφίστανται «πρωτοφανές στρες», αναφέρει η έκθεση.
Η επιτροπή διαπίστωσε ότι οι κυβερνήσεις και οι ειδικοί έχουν υποτιμήσει πολύ την ποσότητα νερού που απαιτείται για να έχουν οι άνθρωποι αξιοπρεπή ζωή. Ενώ για την υγεία και την υγιεινή του καθενός απαιτούνται 50 με 100 λίτρα την ημέρα, στην πραγματικότητα οι άνθρωποι χρειάζονται περίπου 4.000 λίτρα την ημέρα για να έχουν επαρκή διατροφή και αξιοπρεπή ζωή. Για τις περισσότερες περιφέρειες αυτός ο όγκος δεν μπορεί να επιτευχθεί τοπικά, επομένως οι άνθρωποι εξαρτώνται από το εμπόριο -σε τρόφιμα, ρούχα και καταναλωτικά αγαθά- για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Ορισμένες χώρες επωφελούνται περισσότερο από άλλες από το «πράσινο νερό», το οποίο είναι η υγρασία του εδάφους που είναι απαραίτητη για την παραγωγή τροφίμων, σε αντίθεση με το «γαλάζιο νερό» από ποτάμια και λίμνες. Η έκθεση διαπίστωσε ότι το νερό κινείται σε όλο τον κόσμο σε «ατμοσφαιρικά ποτάμια» που μεταφέρουν υγρασία από τη μια περιοχή στην άλλη.
Περίπου οι μισές παγκόσμιες βροχοπτώσεις στην ξηρά προέρχονται από υγιή βλάστηση στα οικοσυστήματα που διαχέουν νερό πίσω στην ατμόσφαιρα και δημιουργούν σύννεφα που στη συνέχεια κινούνται προς τα κάτω. Η Κίνα και η Ρωσία είναι οι κύριοι δικαιούχοι αυτών των συστημάτων «ατμοσφαιρικών ποταμών», ενώ η Ινδία και η Βραζιλία είναι οι κύριοι εξαγωγείς, καθώς η γη τους υποστηρίζει τη ροή του πράσινου νερού σε άλλες περιοχές. Μεταξύ 40% και 60% της πηγής βροχοπτώσεων γλυκού νερού προέρχεται από γειτονικές χρήσεις γης.
«Η κινεζική οικονομία εξαρτάται από τη βιώσιμη διαχείριση των δασών στην Ουκρανία, το Καζακστάν και την περιοχή της Βαλτικής», δήλωσε ο καθηγητής Johan Rockström, διευθυντής του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων και ένας από τους συμπροέδρους της επιτροπής. «Μπορείτε να κάνετε την ίδια περίπτωση για τη Βραζιλία που παρέχει γλυκό νερό στην Αργεντινή. Αυτή η διασύνδεση δείχνει απλώς ότι πρέπει να τοποθετήσουμε το γλυκό νερό στην παγκόσμια οικονομία ως παγκόσμιο κοινό καλό».
Ο Tharman Shanmugaratnam, πρόεδρος της Σιγκαπούρης και συμπρόεδρος της επιτροπής, δήλωσε ότι οι χώρες πρέπει να αρχίσουν να συνεργάζονται για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων προτού να είναι πολύ αργά.