Ιδιαίτερη ανησυχία έχουν προκαλέσει στην επιστημονική κοινότητα τα στοιχεία νέας αμερικανικής μελέτης, σύμφωνα με τον οποία ανιχνεύτηκαν ίχνη από συνολικά 58 φάρμακα, μεταξύ των οποίων για την καρδιά, τον προστάτη ακόμα και αντικαταθλιπτικά, σε ψάρια στη Φλόριντα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Μάλιστα, οι επιστήμονες κάνουν λόγο για ένα εκρηκτικό «κοκτέιλ» που «μολύνει την τροφική αλυσίδα των ωκεανών», όπως αναφέρει ο Guardian.
Συγκεκριμένα, τα συμπεράσματα της έρευνας έδειξαν πως από τα 93 ταρπόνια που εξετάστηκαν όλα βρέθηκαν θετικά σε τουλάχιστον μία φαρμακευτική ουσία, ενώ ένα ψάρι βρέθηκε μολυσμένο με 17 διαφορετικά φάρμακα, μεταξύ άλλων αντικαταθλιπτικά σε υψηλές συγκεντρώσεις.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, εδώ και τέσσερις δεκαετίες παρατηρείται μείωση του πληθυσμού του συγκεκριμένου είδους ψαριών στην Φλόριντα. Πρόκειται για μία δραματική μείωση που αγγίζει το 50%.
Χαρακτηριστικές του φαινομένου είναι οι δηλώσεις ψαράδων της περιοχής στην δρ. Jennifer Rehage καθηγήτρια του Florida International University (FIU), που αναφέρουν πως έχουν να δουν το συγκεκριμένο είδος εδώ και πέντε χρόνια.
Στο 56% των ψαριών που εξέτασε η νέα μελέτη, οι συγκεντρώσεις φαρμάκων βρίσκονταν «πάνω από τα επίπεδα στα οποία περιμένουμε αρνητικές συνέπειες», γράφει η Jennifer Rehage και οι συνεργάτες της.
Παράλληλα, οι επιστήμονες έπειτα από εξέταση που πραγματοποίησαν σε 125 θαλάσσια είδη με τα οποία τρέφεται το ταρπόνι, όπως γαρίδες, καβούρια και μικρά ψάρια διαπίστωσαν πως κατά μέσο όρο κάθε ζώο ήταν θετικό σε 11 διαφορετικά φάρμακα. Γεγονός που αποδεικνύει πως τα ταρπόνια δεν είναι τα μόνα είδη που μολύνονται από τα φαρμακευτικά απόβλητα.
Μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί σαφής απάντηση από τους επιστήμονες σχετικά με το λόγο που παρατηρείται το συγκεκριμένο φαινόμενο, ωστόσο, πιστεύεται πως τα φαρμακευτικά απόβλητα συντελούν στη μείωση του πληθυσμού των ταρπονιών.
Σχεδόν 5 δισεκατομμύρια συσκευασίες φαρμάκων συνταγογραφούνται κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, και ο μέσος Αμερικανός εκτελεί κάθε χρόνο 12 συνταγές.
Οι φαρμακευτικές ουσίες μπορούν να καταλήξουν στο περιβάλλον από διαρροές στη διαδικασία παραγωγής, ωστόσο η συνηθέστερη οδός είναι τα αστικά λύματα, αφού ο βιολογικός καθαρισμός δεν μπορεί να απομακρύνει αυτές τις ουσίες.