Στα μέσα Νοεμβρίου ένας συνασπισμός μη κυβερνητικών οργανώσεων «οδήγησε» την κυβέρνηση της Βραζιλίας στο Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο για την ενεργή αμέλεια της για την προστασία του Αμαζονίου και του λαού της Βραζιλίας. Τα ποσοστά αποψίλωσης στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας έφτασαν πρόσφατα σε ιστορικούς αριθμούς, με αποτέλεσμα την αύξηση 34% από το 2018 έως το 2019.
Ο συνασπισμός σχηματίζεται από τους Artigo 19, Articulação dos Povos Indígenas do Brasil (Apib), Conectas Direitos Humanos, Conselho Nacional das Populações Extrativistas (CNS), Engajamundo, Greenpeace Brazil, Instituto Alana, Instituto Socioambiental (ISA), Observato Alternativa Terrazul.
Οι ΜΚΟ οδήγησαν την ανάπτυξη της αγωγής, η οποία παρουσιάστηκε επισήμως από επτά πολιτικά κόμματα ως ενάγοντες, λόγω των διαδικαστικών απαιτήσεων της δράσης κατά της παραβίασης ενός θεμελιώδους συνταγματικού δικαιώματος (ή ADPF για το ακρωνύμιο της στα πορτογαλικά). Τα μέλη του συνασπισμού θα συμμετάσχουν στη διαδικασία ως amici curiae, ή φίλοι του δικαστηρίου.
«Ο συνασπισμός ζητά απλώς από την κυβέρνηση της Βραζιλίας να συμμορφωθεί με το Σύνταγμα, το οποίο προστατεύει τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές καθώς και τον Αμαζόνιο. Ακόμη και υπό μια εντελώς αναμφισβήτητη συμβολή στη διεθνή συμφωνία του Παρισιού, η Βραζιλία στερείται πλέον δημόσιας πολιτικής, προϋπολογισμού και προσωπικού για να εγγυηθεί την εφαρμογή των εθνικών μας νόμων. Πρέπει να σταματήσουμε αυτήν την ελεύθερη πτώση», δήλωσε η Fabiana Alves, συντονίστρια του Κλίματος και της Δικαιοσύνης στην Greenpeace Brazil και γενικός συντονιστής αυτής της πρωτοβουλίας συνασπισμού.
«Η Βραζιλία και ο κόσμος δεν μπορούν πλέον να περιμένουν. Υποστηρίζεται κυρίως από το Σύνταγμα της Βραζιλίας, αλλά και από διεθνείς συμφωνίες, ζητούμε την άμεση καταπολέμηση της αποψίλωσης στον Αμαζόνιο, προκειμένου να διασφαλιστεί μια οικολογική και κλιματική ισορροπία για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές. Κάθε ανθρώπινο δικαίωμα επηρεάζεται από περιβαλλοντική καταστροφή, εναπόκειται στο Ανώτατο Δικαστήριο μας να καθορίσει την εφαρμογή της ισχύουσας δημόσιας πολιτικής, η οποία έχει ήδη αποδειχθεί επιτυχής όταν εφαρμόζεται αποτελεσματικά», δήλωσε ο Mauricio Guetta, νομικός σύμβουλος στο Instituto Socioambiental και νομικός συντονιστής της η πρωτοβουλία.
Το 2019, η κυβέρνηση της Βραζιλίας εγκατέλειψε το πιο σημαντικό σχέδιο για την καταπολέμηση και την πρόληψη της αποψίλωσης στο δάσος του Αμαζονίου, το Σχέδιο Δράσης για την Πρόληψη και τον Έλεγχο της Νομικής Αποψίλωσης του Αμαζονίου (PPCDAm), ενάντια στις δικές του διεθνείς δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Το έγγραφο που υποβλήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο απαιτεί να μειωθεί η αποψίλωση των δασών σε 3.925 km² έως το 2021, το οποίο θα έπρεπε να είχε ήδη συμβεί το 2020, σύμφωνα με την Εθνική Πολιτική για την Κλιματική Αλλαγή. Αυτός ο στόχος θα σήμαινε μείωση 60% σε σχέση με το επίσημο ποσοστό αποψίλωσης για την περίοδο 2019-2018. Οι ενάγοντες ζητούν μορατόριουμ για την αποψίλωση των δασών στον Αμαζόνιο για ένα χρόνο, μεταξύ άλλων μέτρων, εάν αυτός ο στόχος δεν επιτευχθεί.
Το έγγραφο επισημαίνει επίσης πώς οι ελλείψεις της κυβερνητικής υποχρέωσης προστασίας του περιβάλλοντος βλάπτουν τα δικαιώματα των αυτόχθονων λαών και των παραδοσιακών κοινοτήτων, καθώς και τα θεμελιώδη δικαιώματα των σημερινών και των μελλοντικών γενεών στη Βραζιλία.
Οι διαφορές για το κλίμα αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη έλξη σε όλο τον κόσμο, με περισσότερες από 600 νομικές υποθέσεις που έχουν υποβληθεί από ιδιώτες και μη κυβερνητικές οργανώσεις που διεκδικούν τα δικαιώματα των ανθρώπων που επηρεάζονται από την κλιματική κρίση σε καταγραφή. Η υπόθεση της Βραζιλίας έρχεται καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο της Νορβηγίας ολοκλήρωσε ακροάσεις για αγωγή που καλεί τη νορβηγική κυβέρνηση να σταματήσει τις υπεράκτιες άδειες πετρελαίου βάσει του εθνικού συντάγματος και της Συμφωνίας του Παρισιού.
Τον Απρίλιο του 2018, είκοσι πέντε νέοι κέρδισαν την υπόθεσή τους κατά της κυβέρνησης της Κολομβίας όταν το Ανώτατο Δικαστήριο διέταξε τις αρχές να διασφαλίσουν την προστασία του Αμαζονίου από την αποψίλωση των δασών για να προστατεύσουν τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές.