Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έχουν κοστίσει στις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη σχεδόν 2 τρισεκατομμύρια δολάρια από το 1990, σύμφωνα με μελέτη ερευνητών του Κολλεγίου Ντάρτμουθ.
Η μελέτη των ερευνητών Κρίστοφερ Κάλαχαν και Τζάστιν Μάνκιν, με τίτλο «Εθνική απόδοση ιστορικών κλιματικών ζημιών», αποτελεί την πρώτη προσπάθεια να υπολογιστεί η ευθύνη ξεχωριστών χωρών στην κλιματική κρίση που αντιμετωπίζει ο πλανήτης.
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις ΗΠΑ, τον ιστορικά μεγαλύτερο ρυπαντή της ατμόσφαιρας, είναι υπεύθυνες για 1,9 τρισ. δολάρια ζημιά από το 1990 σε κυρίως φτωχές χώρες, μέσω της απώλειας εισοδήματος από καύσωνες, απώλειες σοδειών και άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Ο υπολογισμός αυτός τοποθετεί τις ΗΠΑ μπροστά από την Κίνα, που έχει τις μεγαλύτερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σήμερα, ενώ ακολουθούν η Ρωσία, η Ινδία και η Βραζιλία. Οι πέντε αυτές χώρες μαζί, έχουν προκαλέσει συνολικά 6 τρισεκατομμύρια δολάρια ζημιά παγκοσμίως, που υπολογίζεται σε περίπου το 11% του ετήσιου παγκόσμιου ΑΕΠ.
«Δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα βρίσκονται στην κορυφή αυτής της λίστας, αλλά οι αριθμοί είναι πραγματικά πολύ σκληροί. Για πρώτη φορά μπορούμε να δείξουμε ότι οι εκπομπές μιας χώρας μπορούν να αναχθούν σε συγκεκριμένη ζημιά», δήλωσε ο Κάλαχαν, κύριος συγγραφέας της μελέτης.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Climatic Change, συνδύασε μια σειρά από διαφορετικά μοντέλα, που δείχνουν στοιχεία όπως τις εκπομπές, τις τοπικές κλιματικές συνθήκες και τις οικονομικές αλλαγές, σε μία περίοδο από το 1990 έως το 2014. Οι ποσοτικοί υπολογισμοί της χρηματικής απώλειας έχουν γίνει σε αξία δολαρίων του 2010.
Τα αποτελέσματα δείχνουν μια άκρως άνιση εικόνα, με τις πλούσιες χώρες σε βορειότερα γεωγραφικά πλάτη κυρίως στη Β. Αμερική και την Ευρώπη να έχουν συμβάλλει περισσότερο στην κλιματική κρίση, αλλά να έχουν ζημιωθεί λιγότερο από αυτήν. Κάποιες μάλιστα από τις πιο βόρειες χώρες, όπως η Ρωσία και ο Καναδάς, έχουν επωφεληθεί από τις αυξανόμενες ζεστές περιόδους με καλύτερες σοδειές και λιγότερους θανάτους λόγω ψύχους.
Στον αντίποδα, οι φτωχότερες χώρες — κυρίως αυτές γύρω από τον Ισημερινό και οι χώρες του Ειρηνικού με χαμηλό υψόμετρο — έχουν συμβάλλει λιγότερο στην κλιματική κρίση, αλλά έχουν δεχτεί τις μεγαλύτερες επιπτώσεις.
Αξίζει να σημειωθεί πως η μελέτη δεν συνυπολόγισε στοιχεία που δεν προσμετρώνται στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, όπως η απώλεια βιοποικιλότητας, η πολιτιστική ζημιά και οι θάνατοι από καταστροφές, κάτι που σημαίνει πως οι πραγματικές απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αναφερθείσες.
Η μελέτη αυτή δείχνει έναν δρόμο για τον υπολογισμό αποζημιώσεων λόγω της κλιματικής αλλαγής, κάτι που ζητούν οι φτωχότερες χώρες αλλά αρνούνται χώρες όπως οι ΗΠΑ. Ενόψει μάλιστα των συνομιλιών για την κλιματική αλλαγή που θα διεξαχθούν στο τέλος του έτους στην Αίγυπτο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, η Συμμαχία Νέων για την Απώλεια και τις Ζημιές (Loss and Damage Youth Coalition), με μέλη από περισσότερες των 40 χωρών, έχει στείλει επιστολή στον πρόεδρο των συνομιλιών ζητώντας οι ανεπτυγμένες χώρες να αναλάβουν «την ευθύνη για την τεράστια συμβολή τους στην κλιματική κρίση αντιμετωπίζοντας τις απώλειες και τις ζημιές με μια αίσθηση επείγουσας ανάγκης».