Η Bokshil όχι μόνο περίμενε την οικογένειά της μέχρι να τυφλωθεί, είναι ένα σκυλί που αρνείται να φύγει.
Η Bokshil είναι ένα σκυλί που ήταν σχεδόν τυφλό περιμένοντας την οικογένειά της για 10 χρόνια στο ίδιο μέρος όπου μια μέρα την εγκατέλειψαν. Είναι πραγματικά άδικο να πρέπει να λέμε αυτές τις ιστορίες, αλλά το κάνουμε για να γίνει ορατό τι υποφέρουν τα οικόσιτα ζώα όταν τα πετάνε έξω στο δρόμο.
Τα σκυλιά είναι πιστά και, όπως στην περίπτωση αυτού του γούνινο μικρού, δεν καταλαβαίνουν τι είναι η εγκατάλειψη. Υπάρχουν πολλοί που καταλήγουν σε άθλιες καταστάσεις, αλλά στην καρδιά του υπάρχουν πάντα αναμνήσεις από εκείνες τις στοργές που κάποτε υπήρχαν. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς τελειώνει η ιστορία αυτού του σκύλου!
Η Bokshil είναι το τυφλό σκυλί που περιμένει τους πρώην κηδεμόνες της.
Όπως περιέγραψαν οι γείτονες του τόπου όπου την εγκατέλειψαν, η Bokshil πέρασε 10 χρόνια περιμένοντας την οικογένεια που την εγκατέλειψε μέχρι που σχεδόν τυφλώθηκε.
Περιμένει αυτούς τους ανθρώπους κάθε μέρα κοντά σε ένα φυλάκιο . Μερικές φορές μπερδεύεται και νομίζει ότι μυρίζει έναν από τους συγγενείς της από μακριά και τρέχει πίσω τους, αλλά επιστρέφει όταν βλέπει ότι έκανε λάθος.
Αυτή η ιστορία είναι τόσο συγκινητική που ένα τοπικό κανάλι αποφάσισε να την πει και να την κάνει viral μέσω ενός βίντεο . Σε εκείνο το πρόγραμμα ένας από τους γείτονες λέει ότι έμεινε σε εκείνο το σημείο γιατί πριν φύγει η οικογένειά της της είπε «μείνε εδώ» .
Εκείνη σαν πιστός κυνόδοντας έμεινε εκεί προσέχοντας την οδηγία που της έδωσαν. Ωστόσο, δεν επέστρεψαν ποτέ για αυτήν. Πόσο λυπηρό να εκμεταλλεύεσαι την πίστη και την αγάπη με τέτοιο τρόπο!
Οι γείτονες είναι αυτοί που ταΐζουν τον σχεδόν τυφλό σκύλο.
Από τη μέρα που την εγκατέλειψαν οι άνθρωποι που έπρεπε να την αγαπήσουν, κάποιες κυρίες που ζουν στην ίδια περιοχή, στη Νότια Κορέα, αφιερώθηκαν στο να την ταΐσουν. Πληγωμένος από τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη αυτή η εγκατάλειψη, είναι αυτοί που τον έχουν φροντίσει.
Παρά αυτή τη σκληρότητα, μια από τις γυναίκες λέει ότι δεν θέλει να κρίνει τον κηδεμόνα του σχεδόν τυφλού σκύλου, πιστεύει ότι την άφησε όταν μετακόμισε γιατί δεν είχε τα μέσα να την μεγαλώσει. Ωστόσο, η πράξη της εγκατάλειψης πρέπει να είναι πάντα καταδικαστέα, ειδικά αν το ζώο είναι απροστάτευτο και αφεθεί στην τύχη του στους δρόμους.
Θα συνεχίσει να περιμένει, αλλά περιτριγυρισμένη από την αγάπη της κοινότητας
Η σκυλίτσα είναι σχεδόν τυφλή και με την ελπίδα ζωντανή στην καρδιά της ότι μια μέρα θα νιώσει ξανά τους δικούς της. Ωστόσο, από εκείνη τη σκληρή μέρα περιβάλλεται από την αγάπη και την καλοσύνη της κοινότητας.
Ο πρώην κηδεμόνας πρέπει να ξέρει ότι του αρνήθηκε μια ευκαιρία να ζήσει στο πλευρό του, αλλά του έδωσε μια οικογένεια που προσέχει μόνο την ευημερία του. Όχι μόνο της έδωσαν νερό και φαγητό, αλλά προσπάθησαν επίσης να τη μεταφέρουν σε ασφαλέστερο μέρος , αλλά αυτή είναι που αρνήθηκε.
Έτσι του έχτισαν ένα αυτοσχέδιο σκυλόσπιτο. Είναι κατασκευασμένο από χαρτόνι, αλλά είναι χρήσιμο να περάσει τη νύχτα προστατευμένη από το κρύο της νύχτας.
Η σκυλίτσα είναι σχεδόν τυφλή, έχει γεροντικό καταρράκτη
Η Μποκσίλ αρνείται να φύγει από το μέρος όπου την άφησαν.
Με πολλή προσπάθεια κατάφεραν να πάνε τη σκυλίτσα στον κτηνίατρο για να μάθουν γιατί είναι σχεδόν τυφλή. Η διάγνωση είναι γεροντικός καταρράκτης , που τον εμποδίζει να δει μακριά.
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που μπερδεύεται και τρέχει πίσω από κάποιους που μοιάζουν με τους πρώην ιδιοκτήτες της. Αν και η ιδέα ήταν ο Boshil να έχει μια καλύτερη ζωή, σύντομα επέστρεψε στους δρόμους.
Αρνείται να μείνει μακριά από εκείνο το μέρος όπου υποσχέθηκε να περιμένει την οικογένειά της. Αυτή η ίδια και η περιοχή όπου ζει ήταν εμπόδια για να επιστρέψει για να αποκτήσει ένα αγαπημένο σπίτι και για όλη του τη ζωή.