Κάπως έτσι, η 818, η τεκίλα που δημιούργησε η Κένταλ Τζένερ, αξιοποιεί από τον περασμένο Οκτώβριο και τις τελευταίες ίνες και υγρά αγαύης που απομένουν από την παρασκευή του ποτού, μετατρέποντας τα σε τούβλα αργόλιθου.
Το 818 Bricks Program, που λειτουργεί από κοινού με τη μεξικανική ΜΚΟ SACRED, παράγει 1.000 τούβλα εβδομαδιαίως και ήδη έχει ετοιμάσει αρκετά για την οικοδόμηση βιβλιοθήκης για σχολείο, αλλά και ένα δοκιμαστήριο για τοπικό αποστακτήριο.
Η SACRED έχει αφιερώσει τη δράση του στη βελτίωση ζωής στις αγροτικές κοινότητες του Μεξικού που καλλιεργούν αγαύη, χτίζοντας βιβλιοθήκες και προμηθεύοντας καθαρό νερό.
Κάθε τούβλο περιέχει 10-15% ίνες αγαύης ως συνδετικό υλικό και άλλα υλικά από ντόπιο χώμα και πυλό, καθώς και 5% όξινα υγρά απομεινάρια αγαύης, το viñaza, που κάνει το προϊόν πιο ανθεκτικό στο νερό.
Κι ενώ τα κανονικά τούβλα ψήνονται σε καμίνι στους 1.000 και πλέον βαθμούς Κελσίου, τα τούβλα αγαύης δε χρειάζονται ενέργεια και μπορούν να κατασκευαστούν με μηδενικό αντίκτυπο άνθρακα στο περιβάλλον.
Όπως εξηγεί ο Έρικ Γκόμεζ Ιμπαρά βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής εταιρείας που σχεδίασε το πρότζεκτ, τα πλίθινα τούβλα χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιετίες. Και παρότι είναι πολύ φιλικότερα για το περιβάλλον, παρότι έχουν ως φυσική ιδιότητα να προσαρμόζονται στη θερμοκρασία, παγιδεύοντας θερμότητα τη μέρα και απελευθερώνοντάς τη τη νύχτα, δρώντας σαν φυσικό κλιματιστικό, δεν προτιμώνται από τους οικοδόμους.