Είναι επείγουσα η ανάγκη για προστασία των τροπικών δασών αναφέρει σε μήνυμά του το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των ΗΕ (UNEP) με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια μέρα προστασίας των τροπικών δασών.
Σε άρθρο στην ιστοσελίδα τoυ το UNEP αναφέρει ότι μπορεί ο πόλεμος στην Ευρώπη, η οικονομική αναταραχή και οι επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 να έχουν κυριαρχήσει στα παγκόσμια πρωτοσέλιδα το 2022, όμως η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα και η απώλεια της φύσης, η ρύπανση και τα απόβλητα, η τριπλή πλανητική μας κρίση, δεν έχουν εξαφανιστεί.
Τονίζεται πως η εισβολή στην Ουκρανία, οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας και των εμπορευμάτων δείχνουν την ανάγκη για έναν πιο βιώσιμο κόσμο και ένα βασικό στοιχείο αυτού του μετασχηματισμού είναι η ανάσχεση της απώλειας της φύσης και η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων.
Ο Γκαμπριέλ Λαμπάτε, επικεφαλής της Μονάδας Μετριασμού του Κλίματος του UNEP εξήγησε ότι η προστασία των τροπικών δασών είναι εξαιρετικά επείγουσα, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει τρόπος περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη, εάν δεν μειώσουμε τις εκπομπές από τα δάση στο απόλυτο μηδέν μέχρι το 2030 ή το 2035.
Δάση όπως ο Αμαζόνιος ή η λεκάνη του Κονγκό είναι γιγάντιες δεξαμενές βιοποικιλότητας και καίριας σημασίας για τη ρύθμιση της διαθεσιμότητας νερού σε περιφερειακό επίπεδο.
Ο Λαμπάτε σημείωσε πως ο Αμαζόνιος είναι σαν ένας γιγαντιαίος ανακυκλωτής, μια αντλία νερού και το νερό μπορεί να ανακυκλωθεί έως και πέντε φορές καθώς ταξιδεύει από τα νοτιοανατολικά προς τα βορειοδυτικά του Αμαζονίου. Όταν η βροχή πέφτει στα δέντρα και τη βλάστηση, μέρος της απορροφάται και μέρος της επανέρχεται στον αέρα μετά από συγκεκριμένη διαδικασία.
«Σταματάς αυτήν την αντλία νερού και ολόκληρο το σύστημα μπορεί να μετατραπεί σε σαβάνα επειδή δεν υπάρχει αρκετό νερό για να συντηρηθεί ένα τροπικό δάσος. Θα υπάρξει ένα ντόμινο επιπτώσεων μετά την εξαφάνιση ενός οικοσυστήματος όπως αυτό. Πιθανότατα θα είναι κάτι περισσότερο από αυτό που μπορεί να αντέξει η κοινωνία όπως ξέρουμε», ανέφερε.
Εξήγησε ακόμη ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα συνεχίσει να αυξάνεται για κάποιο χρονικό διάστημα πριν σταθεροποιηθεί και πρέπει τα συστήματα παραγωγής τροφίμων να επεκταθούν σε άλλους τύπους γης.
Είπε ακόμη ότι οι Κυβερνήσεις πρέπει επίσης να αναλάβουν δράση για να περιορίσουν την αποψίλωση των δασών, να ενισχύσουν τη διατήρηση και να προχωρήσουν στην αποκατάσταση.
Η Δεκαετία του ΟΗΕ για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων (2021-2030) στοχεύει να αποτρέψει, να σταματήσει και να αναστρέψει την υποβάθμιση των οικοσυστημάτων σε κάθε ήπειρο και σε κάθε ωκεανό. Μπορεί να βοηθήσει στον τερματισμό της φτώχειας, στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και στην πρόληψη μιας μαζικής εξαφάνισης.
‘Όπως αναφέρεται στο άρθρο, θα το πετύχει αυτό μόνο αν όλοι παίξουν ρόλο.
