Οι καλοί τρόποι συμπεριφοράς «θέλουν» όταν μιλάμε, ή γνωρίζουμε κάποιο πρόσωπο, να το κοιτάμε κατάματα και να ανταλλάσουμε χειραψία. Συνηθίζουμε να εκφράζουμε την αγάπη μας προς τα οικεία μας πρόσωπα με αγκαλιές. Συνηθίζουμε να φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο και στον αγαπημένο μας φίλο: τον σκύλο.
«Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Όσο κοινότυπη έκφραση κι αν είναι, δεν παύει να είναι αληθινή. Με τους σκύλους μοιραζόμαστε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Και τα δυο είδη μεγαλώνουμε σε μια οικογένεια – ομάδα, ή παίζουμε μαζί, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, κάτι που σπάνια παρατηρούμε σε αλλά είδη.
Remaining Time-0:00
Fullscreen
Mute
Παρόλο, όμως, που μοιραζόμαστε όλα αυτά τα κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία μας βοήθησαν να εξελιχθούμε μαζί, έχουμε και πάρα πολλές διαφορές, καθώς εμείς ανήκουμε στα πρωτεύοντα είδη.
Έτσι, μέσα στην καθημερινότητά μας παραβιάζουμε, συνεχώς, την «προσωπική ζώνη» του σκύλου μας, χωρίς να έχουμε επίγνωση.
Το «κλειδί» για να σεβαστούμε έναν σκύλο, είναι να μη σκεφτόμαστε όπως ένα πρωτεύον ζώο, αλλά να δούμε μέσα από τα ματιά του σκύλου και, παράλληλα, να σκεφτούμε όπως σκέφτεται αυτός», επισημαίνει ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Σοφοκλής Μακρινός.
Ο κώδικας επικοινωνίας, λοιπόν, μεταξύ σκύλου και ανθρώπου διαφέρει: «Ένα παράδειγμα της διαφοράς μεταξύ των δυο «γλωσσών» είναι ότι για εμάς θεωρείται ευγενικό όταν μιλάμε, ή γνωρίζουμε κάποιον, να τον κοιτάμε στα μάτια και να κάνουμε μια χειραψία.
Για τους σκύλους, όμως, το να τους κοιτάμε στα μάτια, και να προτείνουμε το χέρι μας προς το μέρος τους για να τους χαϊδέψουμε, είναι πολύ πιθανόν να «μεταφραστεί» ως μια επιθετική κίνηση. Έτσι, είναι σημαντικό να αποφεύγουμε πάντα την άμεση βλεμματική επαφή με έναν ξένο σκύλο και να τον χαϊδεύουμε στα πλάγια, εφόσον μας το επιτρέψει», ενημερώνει ο κ. Μακρινός.
Μία άλλη συνήθεια που έχουμε, είναι να αγκαλιάζουμε τον σκύλο μας. «Ποιος δεν θέλει, όταν γυρνάει από τη δουλειά, ή ξεκουράζεται στον καναπέ, να αγκαλιάσει τον σκύλο του; Η αγκαλιά είναι μια φυσική μας ανάγκη, που παρατηρείται, σχεδόν, σε όλα τα πρωτεύοντα είδη. Αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι στους περισσοτέρους σκύλους αυτό δεν αρέσει. Και ας μην το δείχνουν με εμφανή τρόπο. Για την πλειονότητα των σκύλων είναι μια κίνηση που δεν την επιθυμούν και, απλά, την ανέχονται», διευκρινίζει ο κ. Μακρινός.
Θα πρέπει, λοιπόν, να θυμόμαστε, σύμφωνα με τον κ. Μακρινό, ότι για τους περισσοτέρους σκύλους η έντονη σωματική επαφή είναι παραβίαση και τους στρεσάρει.
Και, όπως υποστηρίζει, σέβομαι έναν σκύλο, σημαίνει ότι σέβομαι και την ιδιωτικότητά του.
«Όλες αυτές είναι καταστάσεις με τις οποίες παραβιάζουμε καθημερινά την «προσωπική ζώνη» του σκύλου μας και του ασκούμε ψυχολογική πίεση.
Το γεγονός ότι ο σκύλος μας δεν γρυλίζει, όταν τον αγκαλίζουμε σφιχτά, δεν σημαίνει ότι του αρέσει.
Μας το λέει με έναν άλλο τρόπο, τον δικό του.
Είναι ζωτικής σημασίας, λοιπόν, ένας κηδεμόνας να γνωρίζει τη «γλώσσα του σώματος» του σκύλου, και να την μαθαίνει στο παιδί του, ώστε να αποφευχθούν τυχόν στρεσογόνες καταστάσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε ένα δάγκωμα», τονίζει ο θετικός εκπαιδευτής σκύλων.
Το «κλειδί» για μια σχέση εμπιστοσύνης είναι, όπως λέει ο κ. Μακρινός, να κατανοήσουμε ότι εμείς έχουμε διαφορετική «γλώσσα του σώματος» από τον σκύλο και, παράλληλα, να μπορέσουμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα ματιά του. Εάν, λοιπόν, μάθουμε τη «γλώσσα του σώματος» του σκύλου, και την εξηγήσουμε στο παιδί μας, την επόμενη φορά που θα πλησιάσει τον σκύλο για να τον αγκαλιάσει, θα καταλάβει ότι αυτό που πάει να κάνει είναι πολύ πιθανό να μην του αρέσει. Έτσι, το παιδί δεν θα παραβιάσει την «προσωπική ζώνη» του σκύλου, και θα αποφύγουμε ένα πιθανό δάγκωμα.
