Έχοντας κατά νου την πιο πάνω λαϊκή φράση, αντιλαμβανόμαστε αμέσως πόση μεγάλη προσοχή θα πρέπει να επιδείξουμε, όταν αποφασίσουμε να συλλέξουμε μανιτάρια.
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που είχαμε ακούσει για δηλητηριάσεις από μανιτάρια.
Στον τόπο μας εμφανίζονται, τα πιο γνωστά είδη, μέσα στο φθινόπωρο νοουμένου ότι επικρατούν οι κατάλληλες καιρικές συνθήκες.
Ο καλύτερος τρόπος να αναγνωρίσουμε ένα μανιτάρι αν είναι βρώσιμο, δεν είναι μόνο οι πληροφορίες ή φωτογραφίες από το διαδίχτυο ή σχετικές αφίσες, αλλά ο συνδυασμός της πιο πάνω πληροφορίας με την εμπειρογνωμοσύνη κάποιου ατόμου που συλλέγει ο ίδιος.
Αποφεύγουμε τα μανιτάρια που δεν είμαστε βέβαιοι σε ποια κατηγορία ανήκουν.
Πολύ μεγάλη προσοχή απαιτείται επίσης στον τρόπο συλλογής τους, εφόσον αποτελεί την πιο σοβαρή και άμεση πίεση, που μπορεί να υπάρξει στους πληθυσμούς τους καθώς και στα φυτά με τα οποία συμβιώνουν.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να μην καταστρέφουμε τον παραγωγικό μύκητα και να μαζεύουμε μόνο το μανιτάρι. Η αναμόχλευση και η μετακίνηση των φύλλων, κατά τη συλλογή, με τη χρήση γεωργικών εργαλείων εκθέτει το μύκητα στον αέρα και στις ψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα τη νέκρωση του.
Με βάση τον Περί Δασών Νόμο, η συλλογή μανιταριών από τα Κρατικά Δάση επιτρέπεται (εξαιρούνται οι περιοχές που κηρύσσονται ως φυσικό απόθεμα) νοουμένου ότι δεν χρησιμοποιείται τσουγκράνα ή άλλο γεωργικό εργαλείο κατά τη διαδικασία της συλλογής.